- คุณลุงท่านหนึ่ง -
วันก่อนผมทำเมมกล้องเสีย ไฟลรูปที่ไป ตจว หายเกลี้ยง
ลองกู้ไฟลเองหลายวิธี หลายโปรแกรมก้ยังไม่ได้ จนไปเจอคอมเม้นหนึ่งใน pantip บอกว่าถ้ามาที่พระราม7 ยินดีช่วย ฟรีไม่คิดเงิน บังเอิญวันนั้นมีเรียนแถวนั้นพอดี
เลยไม่คิดว่าจะมีคนรับสาย
ปรากฏว่า มีคนรับสาย เสียงแก่ๆ เขาบอกว่ามาได้เลย เดียวช่วย
.
พอมาถึง ก้พบคุณลุงอายุราว60 กับห้องคอมเก่าๆ ฝุ่นจับห้องหนึ่ง
แต่ใครจะคิดละว่า คนแก่ๆ กับอุปกรณที่ดูกากๆ จะเชี่ยวชาญIT ขนาดนี้ สุดท้ายแกกู้ไฟลให้ผมได้ประมาน 90 %
.
.
ประเด็นสำคัญอยู่ต่อจากนี้ แกเริ่มชวนผมคุย
.
ลุงอยู่ที่นี่คนเดียวหรอครับ ?
" ใช่ผมอยู่คนเดียวมาเปนสิบปีแล้ว ภรรยาผมเสียไปนานแล้ว
ลูกก็ไม่ค่อยมาหา หลายปีมาแล้วละ "
.
ลุงอยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอครับ ?
" โอ้ย มีแต่คนถามผม เหงาเหงิวอะไรกัน คอมก้มี เกมผมก้มี ว่างๆผมก้ไปเดินเที่ยวถ่ายรูปเล่น (แกมีกล้องรุ่นใหม่กว่าผมอีก)
ความเหงาน่ะมันเปนสิ่งทีเราสร้างขึ้นเอง ถ้าไม่คิดก้ไม่เหงาหรอก "
.
ทำไม? ถึงช่วยคนฟรีๆ ทั้งที่ฐานะก้ไม่ได้มากมาย
" ผมเคยอยู่ในช่วงสูงสุดของชีวิตและต่ำสุดมาแล้ว เคยขนาดไม่มีข้าวกิน พอตอนนีชีวิตเริ่มลงตัว ช่วยอะไรใครได้ก้ช่วย เคยเจอคนในหมู่บ้านไม่มีจะกิน ผมก้แบ่งเงินให้นะ ทั้งที่ตัวเองก้ไม่ค่อยมีเหมือนกัน ผมทนไม่ได้ทีต้องเหนใครลำบาก
เพราะผมก้เคยลำบากมาก่อน คนเราถ้าได้ให้ก้มีความสุข
เรื่องคอมพิวเตอรนี่ผมพอมีความรู้ ผมก้ช่วย ไม่คิดเงินหรอก "
.
แล้วแกก็ซื้อขนม น้ำมาให้ผม ทั้งๆที่ผมเปนคนมาขอความช่วยเหลือแกแท้ๆ แถมสอนเทคนิคคอม การเล่นกล้องให้อีก
พอจะกลับแกก้เดินออกมาส่งขึ้นรถเมลหน้าปากซอย
แกเปนคนน่ารักมาก แกเดินทักทายคนในหมู่บ้านแทบทั้งซอย
ก่อนขึ้นรถ แกทิ้งท้ายคำพูดไว้กับผมว่า
.
" คนเราน่ะ ไม่ใช่เทวดา ของบางอย่างมันมีข้อจำกัดในการช่วย
แต่อะไรทีเราช่วยได้ ก้จงช่วยไปเถอะ เราไม่ได้อะไรหรอก
แต่เราจะได้ความสุขใจ เอาความรู้ทีผมบอกคุณวันนี
ไปใช้นะ ไว้ว่างๆมีอะไรให้ช่วย ติดต่อผมมาได้เสมอ "
.
.
ประเทศไทย คงยังไม่สิ้นคนดี
คุณลุงพิสิฐ
0 Comment "เมมเสียรูปหายหมด พอเอาไปกู้กับลุง กลับเจออะไรดีๆ ที่ชาตินี้ไม่มีวันลืมเลยจริงๆ !???"